อาหารเป็นเมตตาจากอัลลอฮฺ (ซ.บ.) ที่ทรงให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่มนุษย์  เพื่อให้มีพลังในการประกอบอิบาดะฮฺ  ปฏิบัติดีมีคุณธรรม ในอัลกุรอาน บท อัลมุมินูน โองการที่ 51 ความว่า  “โอ้บรรดาศาสนทูตทั้งหลาย พวกเจ้าพึงบริโภคสิ่งที่ดี และพึงปฏิบัติการที่ดีเถิด”  ด้วยเหตุนี้ มุสลิมจึงต้องขอบคุณและดุอาอฺต่อพระองค์ ที่ทรงมีเมตตาประทานอาหารให้ 

 การขอดุอาอฺ ก็คือการวิงวอน ร้องขอในเรื่องต่าง ๆ ที่เรามีความต้องการ มีความปรารถนาอยากจะได้ มีความปรารถนาให้พระองค์ทรงรับการทำอิบาดะฮฺ   ต้องการการพึ่งพิง หรือต้องการความช่วยเหลือจากอัลลอฮฺ  ซึ่งในการก่อนและหลังรับประทานอาหารก็ควรจะปฏิบัติเช่นกัน   โดยเริ่มต้นจาก

بِسْمِ الل  บิสมิลลาฮฺ  ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ และตามด้วย ดุอาอฺก่อนรับประทานอาหาร

เมื่อหลังรับประทานอาหารเสร็จและดื่มน้ำก็ควรดุอาฮฺว่า

การขอดุอาอฺ เป็นอิบาดะฮฺประเภทหนึ่ง และเป็นอิบาดะฮฺที่ถือว่าทำง่ายที่สุด และมีความสะดวก เพราะสามารถทำได้ทุกเวลา แทบจะทุกสถานที่ ไม่จำกัดภาษาอีกด้วย จะขอเป็นภาษาอะไรก็ได้ ขอเป็นภาษาไทยก็ได้ แต่ในความง่ายและความสะดวกต่าง ๆนั้น การขอดุอาอ์กลับมีสถานะที่สูงส่ง เนื่องจากผู้ที่ขอดุอาอ์ถือเป็นผู้ที่ได้รับเกียรติจากอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา เพราะพระองค์จะไม่ทรงปฏิเสธการขอของเขา  “แท้จริง การขอดุอาอ์คืออิบาดะฮฺ”