ดุอาอ์ตอนฟ้าร้อง

سُبْحَانَ الَّذِيْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلاَئِكَةُ مِنْ خِيْفَتِـهِ

คำอ่าน : ซุบฮานัลละซี ยุซับบิหุรเราะอฺดู บิฮัมดิฮี วัลมะลาอิกะตู มินคีฟะติฮี

ความหมาย : “มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์ ผู้ซึ่งท้องฟ้าได้ร้องสดุดีด้วยการสรรเสริญแด่พระองค์ และมลาอิกะฮฺก็สดุดีด้วยความยำเกรงต่อพระองค์”

(บันทึกโดยมาลิกในอัลมุวัฏเฏาะฮ์ : 2/992)